• Vader:
  Arnoldus Ermes,
  geb. te Chaam [nb] op 3 jul 1853,
  woont te Baarle-Nassau [nb] op 18 aug 1906,
  ovl. (88 jaar oud) te Ulicoten [nb] op 1 jan 1942,
  begr. te Baarle-Hertog [nb],
  tr. (beiden 28 jaar oud) te Baarle-Nassau [nb] op 15 apr 1882,
  adres: Wijk Letter B 97 Baarle-Nassau [nb] op 30 apr 1883 met

• Moeder:
  Joanna Maria (Johanna) Willemsen (Wilmsen), dr. van Johannes Baptista Wilmsen (werkman) en Henrica Raaijmakers (arbeidster),
  geb. te Baarle-Nassau [nb] op 19 apr 1853,
  ged. te Baarle-Nassau [nb] op 19 apr 1853,
  woont te Baarle-Nassau [nb] op 18 aug 1906,
  ovl. (85 jaar oud) te Baarle-Hertog [nb] op 10 feb 1939.

tr. (resp. 22 en 20 jaar oud) te Baarle-Nassau [nb] op 18 aug 1906,
adres: Wijk B 63 Baarle-Nassau [nb] vanaf 1906
met

Cees (Cornelis) Kiske Willemsen (Krijnen), zn. van Karel Willemsen en Anna Maria Krijnen,
geb. te Baarle-Nassau [nb] op 1 mrt 1886,
ovl. (88 jaar oud) te Baarle-Nassau [nb] op 23 feb 1975.

Cees (Cornelis) Kiske Willemsen.
Cornelis was een voorechtelijk kind van Anna Maria Krijnen en werd bij haar huwelijk met Karel Willemsen gewettigd.
Cornelis Kiske Willemsen en Maria Elisabeth Ermes
Bruidegom ca 1886 / Bruid ca 1884.
Op jonge leeftijd trouwen betekend dus vele kinderen kunnen krijgen en dat hebben zij dan ook gedaan. En ze werden allemaal in het huis aan de grens geboren, waar Kiske Willemsen, die later evenals zovele in de familie spoorman werd en Maria Elisabet h hun leven lang zouden wonen. En zagen vandaar de kinderen ook weer uitvliegen, op de zonen Dré en Sjat (die vrijgezel bleven) na. Met zulk een groot gezin en moeten rondkomende met het toenmalige karige spoorloon, bereikte toch ook zij de leeftijd der sterken. Hun huwelijk duurde bijna 62 jaren en zij werden resp. 83 en 88 jaar oud. Zoals gezegd woonde zij hun hele leven aan de grens, Grens geheten, Wijk B nummer 63. In November 1954 vernummerd in Grens B 73 en in November 1961 nogmaals vernum merd in Grens 22. Toch valt van hun nog een en ander te vertellen, maar dan moeten we terug naar het begin van hun huwelijk. Al lijkt zo op het eerste gezicht dit een huwelijk zoals alle andere, toch is dit niet zo. Gaat men namelijk hun afkomst een s verder bekijken en dat gebeurd bij het uitzoeken van een stamboom, dan blijkt dat,al wijst in eerste instantie hier niets op, dat er sprake is van een huwelijk tussen een volle neef en nicht. Dit is niet strikt verboden, maar dient wel goedkeuring te hebben van de overheid, oftewel Koninklijke goedkeuring. Dat dit huwelijk zo zonder meer plaats vond, ligt vermoedelijk aan het feit dat allereerst een en ander door idere betrokkene werd verzwegen en anderzijds door de ongeletterdheid, ook in 190 6 nog van vele gewone mensen. En als we verder de zaak bekijken is nog een andere reden denkbaar. Hoe zit een en ander dan in elkaar? Wel, eigenlijk heel eenvoudig: de moeder van de bruid, Joanna Maria WILMSEN, en de vader van de bruidegom, Karel WIL LEMSEN, zijn ondanks de verschillende schrijfwijze van hun achternaam simpelweg broer en zus. Dus zij wisten dus echt wel dat hier sprake was van een huwelijk van neef en nicht. En dat hun achternaam verschilde konden zij ook niet helpen, want die ve randering was al bij hun geboorte-inschrijving gemaakt. Bovendien had Joanna Maria (WILMSEN) meer broers die zich WILLEMSEN noemden. Zelfs Joanna Maria.die als een der weinige kon "schrijven", krabbelde "WILEMSEN" onder de huwelijks-akte van haar doc hter. Een feit dat misschien wel het belangrijkste is wat meegespeeld heeft is, dat de bruidegom geen echte volle neef van de bruid was (??), hoewel volgens d ewet wel (??). Dat zit zo: Cornelis Willemsen, de bruidegom dus, was in feite een onecht ki nd en werd geboren als Cornelis Krijnen. Dat bleef zo tot zijn zevende levensjaar, toen ging zijn moeder Anna Maria Krijnen trouwen met Karel Willemsen en deze Karel erkende bij dit huwelijk de 7 jarige Kees als zijnde een zoon van hem. Zoals gezegd was kleine Keesje toen al 7 jaar, dus is het zeer wel mogelijk dat hij niet een natuurlijk zoon is van Karel Willemsen en natuurlijk gezien is hij dan ook geen neef van zijn latere bruid. Is het nog te volgen? Er was zelfs een nog ouder kind, die al 10 jaar was toen zijn moeder ging huwen en ook deze werd door Karel Willemsen als zijnde een zoon van hem erkend.Pas in november1893 wordt het eerste "echte" kind" uit het huwelijk geboren. Een en ander blijkt uit een huwelijksbijlage waarin staat: " De contractanten ter eenre en ter andere zijde verklaren voorts voor de hunnen te erkennen ente wettigen, twee kinderen van het manlijk geslacht, beide geboren te Baarle-Nassau en wel op den 1-7-1883 en den 1-3-1886 van de contractante, respectieflij k genaamd Ludovicus en Cornelis Krijnen. Aangezien Karel Willemsen volgens het Bevolkingsregister pas bij zijn huwelijk in 1893 het ouderlijk huis verliet en in die tijd kende men het begrip "samenwonen" nog niet, betekend dus dat Anna Maria Krijnen die ook tot haar trouwen thuis woonde, deze 2 zoontjes van haar zelf en geholpen door haar ouders natuurlijk zijn opgevoed. Pas 7 jaar later ging zij dus pas trouwen, dus is het zeer wel mogelijk dat deze twee kinderen geen echte (natuurlijke) zonen zijn van Karel Willemsen, maar hij deze twee kinderen bij zijn huwelijk met Anna Maria Krijnen er zo te zeggen bij cadeau kreeg en ze derhalve maar als de zijne erkende en zij dus vanaf die dag ook zijn achternaam kregen. Het oudste zoontje Ludo over leed echter al vrij snel daarna, dus resteerde alleen Cornelis, die dus op zijn zevende van achternaam veranderde. Aannemende dat dit alles bij de directe familie bekend was, is of was er dus eigenlijk geen reden zich een hoop administratieve rompslo mp op de hals te halen als, hoewel wettelijk, neef en nicht, deze dit in natuurlijk zin niet zijn. Al met al is het voorstelbaar dat grootmoeder Hendrika Wilmsen-Raaymakers, (de Opoevan zowel bruid als bruidegom) en in 1906 ten tijde van het huwelij k van haar kleinkinderen al 81 jaar oud was, een en ander hoofdschuddend heeft aangezien...
Bronnen: Baarle-Nassau 015 1906.

Uit dit huwelijk 11 kinderen: